شناسایی ملکولی استافیلوکوکوس اورئوس و تعیین الگوی مقاومت دارویی آنها در نمونه های بالینی شهر رشت

چکیده       زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یک پاتوژن فرصت طلب و عامل طیف وسیعی از عفونت ها در انسان است. بسیاری از جدایه های این باکتری نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. جهت دستیابی به درمان ضد میکروبی مناسب مطالعه حاضر به بررسی الگوی مقاومت دارویی در استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از نمونه های بالینی در رشت می پردازد.       روش بررسی: جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس از آزمایشگاههای تشخیص طبی شهر رشت جمع آوری گردید. با تست های بیوشیمیایی و انجام واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از پرایمر های اختصاصی ژن های 23srrna و coa ، 30 سویه استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت شناسایی و الگوی مقاومت این جدایه ها نسبت به 16 آنتی بیوتیک به روش انتشار از دیسک بررسی گردید.      یافته ها: 75  درصد جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس  مقاوم به متی سیلین بوده اند و تمامی سویه های مقاوم به متی سیلین الگوی مقاومت چندگانه داشته اند. جدایه ها سطح بالایی از مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین (73%)، آموکسی سیلین (60%) و کلوکساسیلین (53%) نشان داده اند و کمترین میزان مقاومت نسبت به ونکومایسین (7%) و جنتامایسین (10%) بوده است.        نتیجه گیری: این مطالعه بیانگر شیوع بالای سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، سویه های با مقاومت چندگانه و حضور سویه های مقاوم به ونکومایسین در منطقه می باشد. جهت انتخاب درمان ضد میکروبی مناسب ، پایش مداوم الگوی مقاومت دارویی در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس توصیه می گردد.        واژه های کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس، کوآگولاز، مقاومت دارویی، واکنش زنجیره ای پلی مراز.